Of, hoe ik kampioen werd in New York.
Een paar weken geleden ben ik verkozen tot 2024 New York Road Runner Of The Year in mijn leeftijdscategorie, een prestigieuze onderscheiding die, denk ik, weinig Nederlanders ooit ten deel is gevallen. In deze bijdrage beschrijf ik hoe deze verre droom realiteit werd.
In April 2024 ben ik teruggekeerd naar Nederland na zo’n 20 jaar in de Verenigde Staten gewoond te hebben. Gedurende de COVID-19 pandemie ben ik mij gaan toeleggen op het hardlopen aangezien georganiseerd sporten, inclusief voetbal wat ik altijd met veel plezier had gedaan, niet mogelijk was. De lege straten lonkten terwijl het van huis werken extra tijd vrijmaakte.
In 2021 liep ik mijn eerste wedstrijden, inclusief de New York City marathon, georganiseerd door New York Road Runners (NYRR), in november. NYRR, de grootste en belangrijkste hardloopclub van New York City, en misschien wel van de wereld, organiseert tientallen wedstrijden per jaar waar al gauw zo’n 10.000 atleten per keer aan meedoen.
Onder het motto van “nu wordt het serieus” had ik mij een paar maanden daarvoor bij een lokale roadrunning club aangemeld, de Taconic Road Runners Club, een vereniging met een lang en illuster verleden. (Wellicht vraag je je af waarom beide clubs het woord “roadrunning” in de naam hebben. Nu, dat komt omdat heel vaak het hardlopen op de weg in de VS niet door atletiekverenigingen wordt georganiseerd, maar door aparte clubs.)
In 2023 besloot ons clubteam van vier snellere mannen in de leeftijdscategorie 60 t/m 69 jaar mee te doen aan de NYRR clubkampioenschappen. In de 10 wedstrijden waarin clubpunten verdiend konden worden (5 km (2), 4 Engelse mijlen, 5 Engelse mijlen, 10 km, 15 km, 10 Engelse mijlen, de ½ marathon (2) en de NYC Marathon) vergaarde ons team de meeste punten en eindigde dus als eerste van de tientallen clubs die meededen. Een hele prestatie voor een relatief klein hardloopclubje!
Geinspireerd door dit success besloot ik een gooi te doen naar de prestigieuze individuele onderscheiding New York Road Runner Of The Year in mijn leeftijdscategorie (65-69). Hiervoor moest ik (1) aan zes NYRR wedstrijden van uiteenlopende afstand meedoen, (2) als eerste eindigen in mijn leeftijdsgroep in een of meer wedstrijden, en (3) mijn directe concurrenten verslaan als we in dezelfde wedstrijd liepen. Ik besloot aan de volgende zes wedstrijden deel te nemen: een 10 kilometer (waar ik tweede werd van 114 mannelijke deelnemers in een tijd van 41:00), een 5 km (tweede van de 99 in 19:42), een 4 Engelse mijlen (eerste van de 87 in 25:29), een 10 Engelse mijlen (eerste van de 110 in 1:06:39), een halve marathon (eerste van de 99 in 1:29:08) en de NYC Marathon (vierde van 606 in 3:09:36, zie foto).
Anders dan bij de clubkampioenschappen is er geen puntensysteem voor de individuele onderscheiding: je hoort pas op Club Night, de jaarlijkse gala-avond die in februari in Manhattan gehouden wordt, wie van de genomineerden (meestal zo’n vier tot zes per leeftijdscategorie) de felbegeerde prijs gewonnen heeft. (Overigens heb je al een aardig idee of je een goede kans maakt want je hebt jouw resultaten al kunnen vergelijken met die van de andere genomineerden in de resultaten database van NYRR.) Wie de uiteindelijke winnaar is blijft een verrassing tot het laatste moment. Je kunt je voorstellen hoe groot mijn blijdschap was toen, na het voorlezen van de namen van alle genomineerden, mijn naam genoemd werd na het uitspreken van de magische woorden “… and the winner is…” (zie foto).
Zoals uit het bovenstaande mag blijken heb ik enorm genoten van het hardlopen in New York. Niet alleen zijn er als vanzelfsprekend de uitslagen van de individuele wedstrijden, maar je kunt ook met je club of individueel aan de jaarlijkse competitie van NYRR meedoen. Helaas heb ik nog niet iets dergelijks ontdekt in Nederland. Misschien wordt het tijd om zoiets hier op te zetten?
Een tweede waardevolle ervaring die ik heb opgedaan in de VS is de aandacht voor de oudere deelnemer. In vrijwel elke wedstrijd, al dan niet georganiseerd door NYRR, worden de uitslagen ingedeeld in leeftijdscategorieen. Meestal is er ook een prijsuitreiking per leeftijdscategorie. En dan is er de leeftijdscorrectiefactor (“age-grading”) die wordt gebruikt als de belangrijkste maatstaf voor de geleverde prestatie. Deze correctiefactor, kort gezegd jouw eindtijd uitgedrukt als een percentage van het wereldrecord in jouw leeftijdscategorie, stelt je in staat jouw resultaat te vergelijken met je eigen resultaten van vroeger maar ook met de resultaten van anderen van welke leeftijd dan ook. Bijvoorbeeld, de tijd die ik liep in de NYC marathon in 2024 (3:09:36) leverde een leeftijdsgecorrigeerde eindtijd op van 2:27:02, goed voor een tweede plaats van de bijna duizend Nederlandse deelnemers, direct achter Abdi Nageeye. Een leuk fun fact, toch?
Zou het niet mooi zijn als we hardlopend Nederland ervan konden overtuigen om de leeftijdscorrectiefactor systematisch in de resultaten op te nemen en de resultaten per (vijf- of tienjarige) leeftijdscategorie te publiceren?
Met sportieve groet
Bela Hovy
Bronnen:
NYRR persbericht met de winnaars in 2024: https://www.nyrr.org/media-center/press-release/2025_214_nyrrclubnight
De NYRR database met wedstrijdresultaten: https://results.nyrr.org/races